Een dag vol bijzonderheden

27 juni 2014

26 juni Massa Martana - Narni 45km

We hebben gisteravond toch in het restaurant naast de B&B gegeten, en dat was de moeite waard. Ook een gezellige drukte, er zat oa een grote groep engelsen, waarvan we ons afvroegen wat de samenstelling ervan was. Verschillende leeftijden, sommigen spraken italiaans, bleken ook locale inwoners te kennen. Het enige dat ons duidelijk werd, was dat het een groep studenten was, geschiedenis. Toch leuk om dat op een of andere manier aan de weet te komen en te gissen.
Maar goed, dan het ontbijt dat op de site werd omschreven als regionaal, met allerlei lekkernijen. Tja, wat zal ik zeggen, we gaan de bookingsite toch maar eens inlichten. Het leek op een buffetje, maar dan met alles verpakt in plastic, alsof het bij een tankstation was gekocht. Alhoewel daar de kwaliteit waarschijnlijk nog veel beter is. Verder cornflakes maar waar die dan in moesten? Een potje jam, twee sneetjes oud brood en koude koffie. Je zou het niet geloven, maar het was echt zo. De Italianen die naast ons zaten, hadden toch wel dezelfde mening. En die eigenaar maar vragen of alles ok was. Maar ja, hij sprak alleen italiaans, dus maak hem maar eens duidelijk........
Er zat niets anders op dan in het eerste barretje dat we tegenkwamen goede koffie en een lekkere croissant te nuttigen. Dat lag zo'n 500 meter verderop, en stond beschreven in het routeboekje. Niet omdat het iets aparts was, maar wel het oude kerkje dat er aan vast zit. Het staat op een plek die ooit een post was langs de Via Flaminia. Dat was een weg die al in 220 v Chr werd aangelegd, en de oorspronkelijke route ligt vlak naast deze moderne hoofdweg. Even verderop maken we een kleine omweg naar Villa San Faustino, een piepklein dorpje dat helemaal met ruwe natuursteen is gebouwd. Er vlakbij is ook een oude abdij. Het is leuk als je tijd genoeg hebt, we hoeven vandaag maar een goede 40 km, om zoiets op je gemak te bekijken.

De route volgt eerst een hoofdweg, die vrij druk is en lekker vals plat. Het jammere hiervan is vooral dat je geen goed idee hebt door wat voor omgeving je rijdt. Uitzicht hierop is er niet. Even later worden we dan ook verrast door een oud dorpje op een heuvel, één van de zovelen dus, maar het blijft dan genieten. We rijden er eerst een rondje doorheen en dan doen we wederom mee met het goede gebruik hier om op een terrasje op een pleintje een kopje koffie te nuttigen. Het versterkt opnieuw het vakantiegevoel!
We dalen af mét mooie uitzichten, tot we in een voorstadje van Narni komen. Modern, veel winkels, druk verkeer, maar toch een relaxte sfeer. We kopen er wat fruit en beginnen aan de klim naar uiteraard het oude stadje Narni op de heuvel. Als we de onmisbare toegangspoort doorgaan en bedenken of we hier zullen lunchen, betrekt de lucht dreigend. Dus het antwoord is snel iets geschikts te zoeken. De eigenaar is uiterst vriendelijk en heeft een droge plek voor de fietsen. We zitten op tijd binnen, het onweer barst los. We horen later van anderen dat het echt enorm tekeer ging. Daar kregen we dus niet alles van mee. Een uurtje later lijkt het op te klaren, dus en route voor de verdere klim. Het miezert nog wat, dus droog blijven we niet, en na zo'n 5 km klimmen bereiken we de camping (Monti del Sole) Alles ziet er altijd wat somber uit als het zo nat is, en natuurlijk is de receptie weer dicht in de middag. Maar even later verschijnt er een oude man, die ons inschrijft en een plek aanwijst. We zijn inmiddels met 3 stellen en een man alleen, dus dat vormt een enclave van nederlandse tentjes. We krijgen stoelen en een tafel, gelukkig maar, alles is zeiknat. Andere nederlanders op de camping spreken ons allemaal aan, en er wordt weer aardig wat uitgewisseld. We zijn wel een beetje ontdaan dat het bijbehorende restaurant niet open is, en we zitten in the middle of nowhere, dus geen boodschappen! Het barretje met drank en chips gaat alleen even van het slot als we iets bestellen. Maar we zitten bij elkaar onder de overkapping, want het regent inmiddels weer. Ondertussen krijgen we bericht van Anouk en Inge dat ze in het hotel van vandaag zijn gearriveerd. Moe, maar alles is goed gegaan. Toch heel blij dit te horen!
Als we naar een restaurantje in de buurt vragen, komt opa met een verrassend aanbod. Hij weet een goed restaurantje, we worden dan opgehaald en na afloop weer terug gebracht. Hij vertelt zo enthousiast over het eten daar, dat je je gaat afvragen of hij er beter van wordt. Een pizzeria is niks, dan heb je niet gegeten! En het is niet duur! Nou vooruit, we gaan het avontuur aan, wel als enigen, de anderen gaan voor zelf koken of toch de pizzeria.
Om 19.30 uur worden we opgehaald, en zien meteen ook nog een prachtig stukje achterland. We komen bij een eenvoudig familierestaurant, waar een tafeltje is gereserveerd! De familie zit zelf ook binnen en eet door de gehele avond om de beurt hun maaltijd. Ondertussen staat de tv aan, een soort homevideo's, dus de meeste gasten kijken mee en hebben de grootste lol. En het allerbelangrijkste, het eten is voortreffelijk en spotgoedkoop. Henk neemt een karafje wijn dat later 2 euro blijkt te kosten! We nemen ook nog een huisgemaakt toetje en betalen 38 euro! We worden weer netjes thuisgebracht en dat alles als service! Het is een bijzondere avond.
Om het verhaal nog wat langer te maken, wil ik het volgende toch ook nog melden. Er reed een nederlandse oudere man in een elektrische rolstoel rond op de camping en had duidelijk goed contact met opa. Later hoorden we hoe speciaal deze eigenaren zijn. De man in rolstoel komt hier al jaren en heeft inmiddels ALS. De eigenaren hebben een appartementje laten aanpassen, de electrische rolstoel geregeld. Ze zijn ontvangen door de burgemeester van Narni en tot slot is er een dienst in een kapelletje geregeld omdat het echtpaar 50 jaar getrouwd is. Dan worden hier de ringen opnieuw ingezegend. Over bijzonder gesproken, we zijn onder de indruk.


Een fantastische dag


27 juni Narni - Fiano Romano 65 km

Wat we gelukkig nog amper hebben meegemaakt de afgelopen weken, is nu wel het geval. Door de vele regen gisteren en de vele bomen hier, waardoor de zon er amper bij kan, wordt alles klam en nat. We pakken dus natte spullen in, met de hoop dat we vandaag mooi weer houden, zodat het vanmiddag kan drogen.
Geen boodschappen, dus de laatste crackertjes opgemaakt, en tja nu zijn we dus wel genoodzaakt een barretje te bezoeken ;) Maar het wordt een fantastische dag! De route is zo mooi, nu zien we Umbrië echt op zijn mooist. Prachtige groene heuvels, talloze dorpjes en ja allemaal hoog gelegen, soms op een manier dat je je afvraagt hoe ze het ooit gebouwd hebben. Bloemen, het is één groot veldboeket, schapen en super vriendelijke mensen overal. Er is maar één nadeeltje, er is geen enkele plek langs de weg om op je gemak af te stappen en van het uitzicht te genieten. Maar toch, geweldig!
Op een klein pleintje bij een monumentje staat een bankje in de zon. Tja, hij staat los, dus de schaduw in met dat ding, en de binnentent over het monument gedrapeerd om te drogen. Er wordt amper raar opgekeken. Wij kijken onze ogen wel steeds uit, hoe hier gereden en geparkeerd wordt. Als er geen plek is, gewoon midden op de weg of achter een andere auto. Ik ben toch zo terug! Genoeg te beleven hier. Ach bij ons natuurlijk ook, maar het is een ander sfeertje.

We zijn voorbereid op dé klim van vandaag, natuurlijk naar zo'n hooggelegen dorpje, en het is een pittige! Maar vooruit, verstand op nul, blik op oneindig en trappen. Eenmaal boven, hèhè, afdalen maar weer. Maar dan worden we verrast, er komt gewoon nog een klim, niet vermeld! En aangezien het inmiddels weer erg warm wordt, is dat even slikken en flink water tappen. De uiteindelijke afdaling is de moeite weer meer dan waard. We kruisen wel 6 keer de snelweg die de meiden morgen ook rijden! Dat blijft een aparte gewaarwording.
Het laatste stukje naar de camping is ook nog even trappen, maar deze camping is de moeite meer dan waard. Mooi aangelegd, veel voorzieningen, zelfs een fatsoenlijke supermarkt. Dus vandaag nog een keertje zelf koken. We weten weer een tafel met stoelen te scoren, dat maakt het nog aangenamer. Wifi aan de tent, aardige buren die meteen bier en wijn aanbieden, komt helemaal goed hier. Nog uitgebreid contact met de meiden die weer veilig bij Bologna zijn aangekomen, tijdstip met Martien voor morgen afgesproken en tijd voor dit verslag. Het is ook raar dat het er morgen opzit. Vandaag voor de laatste keer in ons tentje.
Maar wat hebben we veel om op terug te kijken. Maar goed dat we dit blog en de foto's hebben!

Foto’s

8 Reacties

  1. Piet en Adrienne:
    27 juni 2014
    Hoi Jack Henk,
    Wat gaat de tijd toch snel, wel een goed teken.Jullie hebben het uiteraard gehaald met vlag en wimpel geslaagd. En herenigd worden met jullie meiden, fantastisch!
    Wat een rijke ervaring.
    Zal blij zijn als ik jullie weer zie, liefs Jen
  2. Mieke:
    27 juni 2014
    Mooi mooi mooi, wat heb ik weer genoten van jullie verhaal, en wat geweldig dat jullie het gehaald hebben, jullie mogen gerust trots zijn op jullie zelf! En morgen lekker genieten met z'n vieren! Want ook dat is een prestatie, Inge en Anouk samen met de auto naar Italië Ik wens jullie nog een hele fijne week, en tot volgende week! Vele groetjes mieke
  3. Petra:
    28 juni 2014
    Wauw, wat is het snel gegaan..
    Wat heb ik op afstand genoten van jullie reisverhalen. Erg mooi geschreven, alsof ik er zelf bij ben.

    Geniet lekker van "jullie laatste dag"
    Morgen veel plezier bij de aankomst..
    En een geweldig weerzien met jullie dochters.
    GENIET ERVAN !!
  4. Rian:
    28 juni 2014
    De tijd gaat snel, gebruik hem wel.
    Jaaaaa, en dan zit de fietsreis er morgen op. Nog een heerlijk weekje samen met jullie meiden, dat is ook speciaal. Genieten !!!
    groeten, Rian
  5. Sophia:
    28 juni 2014
    wat geweldig dat jullie er zijn echt een topprestatie veel plezier nog met jullie meiden en tot snel gr sophia
  6. Jose:
    29 juni 2014
    Wat gaat de tijd toch snel,zo zwaaien we jullie uit en nu zijn jullie al in Rome gearriveerd.Geniet nog van een heerlijke week met jullie meiden,tot volgende week.
    Groetjes Jose en Rini
  7. Imca:
    29 juni 2014
    Hey kanjers,
    Leuk verhaal weer en wat een kanjers zijn die 2 meiden van jullie, want er zijn weinig meiden van die leeftijd die ze dat na doen, met z'n tweetjes in de auto naar italie...keigoed zeg!
    Goed om te horen dat t nog steeds goed met jullie gaat en jullie nu nog lekker gaan genieten van een weekje met z'n vieren, jullie hebben t verdiend.
    En dan daarna nog thuis volop nagenieten met behulp van jullie mooie blog en de foto's,
    Tot gauw! xxx
  8. Pa-ma:
    18 juli 2014
    Jac en Henk
    Fantastisch wat een prestatie, wij zijn trots op jullie en nu het weerzien met de meiden, die zullen ook blij zijn als ze er zijn, toch een hele afstand.
    Nu nog lekker een weekje uitrusten, geniet er nog van.
    Wij zullen blij zijn als we jullie weer zien
    Gr. pa ma xxxxxx