Even rust en weer verder

Zondag 1 juni  Tübingen

Heerlijk om een dagje op je gemak te doen, beetje uitslapen, lekker ontbijten, bakje koffie in de zon. Tijd om het blog eens bij te werken, want dat is er niet echt van gekomen de laatste dagen. Het is leuk om te doen, het geeft voor jezelf ook weer een beeld, maar het is meer werk dan gedacht, zeker de foto's erbij is nog even wat puzzelen. En helaas, wifi is niet alom aanwezig, en zowel dan is de kwaliteit niet echt je dat. Vandaar dat het even duurt voordat jullie weer eens wat nieuws horen. Voor ons is het superleuk om jullie reacties te lezen! Dus terwijl Henk de fietsen eens goed nakijkt, begin ik eraan.

's Middags gaan we de stad Tübingen in. We bezoeken als eerste het slot, altijd hoog gelegen, maar dus ook een mooi uitzicht op de omgeving. Onder ons stroomt de Neckar waar in het weekend veel op gevaren wordt met zogeheten punters. Het is er een drukte van belang. We slenteren door de straatjes, eten een ijsje en pikken een terrasje. En bij de brug maken we de bekendste toeristische foto van Tübingen. Echt vakantie dus.
Bij de fontein bij de kerk word ik aangesproken door een aantal dames. Zij hebben een foto bij zich van een stelletje dat binnenkort gaat trouwen. Of ik een paar vragen wil beantwoorden. Wat denk je hoe ze heten, wat voor beroep ze hebben, waar hebben ze voor het eerst gekust, wat voor auto, wie rijdt er het hardst, en wat voor tip kun je ze meegeven..... Een van de dames filmde het gesprek. Echt een superleuk idee! Houden we in gedachten......

Als we terug komen op de camping zien we de tentjes van Martien en Hans, die we al eerder onderweg ontmoet hadden. Later bij de koffie , dik ingepakt want het koelt enorm af, wisselen we de ervaringen van de afgelopen dagen uit. Mooi om te merken dat ieder het op zijn eigen manier doet, dezelfde dingen tegenkomt en soms toch anders ervaart. Gewoon gezellig. De kou dwingt ons tegen tienen de warmte van ons bedje op te zoeken.

Maandag 2 juni Tübingen - Sigmaringen 73 km

Ook 's morgens heeft ieder weer zijn eigen gewoontes. Hans is al snel weg, hij ontbijt ergens onderweg. Martien doet het wat rustiger aan, maar ze is toch ook heel wat sneller klaar dan wij. Ik moet wel zeggen dat we aan het kamperen nog even moeten wennen, of liever gezegd aan het weer inpakken 's morgens. Zeker nu we ook een dagje gebleven zijn is er geen overzicht meer, we hebben er een beetje een zootje van gemaakt ;) Het duurt dus even, maar rond half 10 zitten we toch weer op de fiets.

Vandaag de eerste serieuze beklimming, we gaan de Schwäbisch Alb op, met de top op 737 meter. Eerst nog vals plat, dan wordt het een stuk 4-5%, en voor we boven zijn nog zo'n 2 km van 7%. Tja, gewoon de allerlaagste versnelling, ahum. Het is een kleine overwinning als we er zijn. Op deze manier moeten de Alpen ook te doen zijn, toch???
We hebben opnieuw mazzel met het weer, de buien zijn ons vooruit gegaan, we fietsen regelmatig over natte wegen, maar nog steeds geen regenjas............ Als we later Hans en ook Martien inhalen blijken die de buien wel over zich heen te hebben gehad.
Vanaf Gammertingen loopt een spoorlijn als een rode draad door de route. Het is maar enkelbaans en het zijn dieseltreinen die er gebruik van maken. Gewoon passagiers treinen, maar we hebben ook een prachtexemplaar van een locomotief gezien die wagons vol boomstammen voort duwde.
Ook mooi was een soort natuurleerpad langs een riviertje, veel borden met uitleg en schitterende picknickplaatsen. Het is dat je niet kunt blijven stoppen.

We hebben vanwege het wat onstabiele weer even getwijfeld, maar het ziet er toch goed uit, dus kiezen we toch weer voor de camping, met uitzicht op het slot hoog boven de stad. Hans en Martien zijn er ook al en 's avonds zitten we gezamenlijk een paar uurtjes in het restaurant. Hier is wel wifi, dus ik probeer het nog maar eens. Na een uurtje staat het verslag van 31 mei erop, loop dus nog steeds achter, wrrrr.....
 

Dinsdag 3 juni Sigmaringen - Neuhaus 65 km

De etappe voor vandaag is niet al te lang, dus gaan we nog even Sigmaringen in. We willen het slot eens van dichtbij bewonderen, maar als we er aan komen blijkt dat je alleen met een rondleiding mee kunt, en dat duurt minstens een uur. Dat is teveel van het goede, dus proberen we de plaatselijke hofkonditorei maar uit. En dat op de vroege ochtend. Rond half 11 op de fiets, het eerste stukje langs de Donau, maar hier zie ik geen schöne blaue Donau, gewoon een beetje saai.

Omdat het weer vandaag best zonnig is ( met af en toe een dreigende lucht, dat wel) besluiten we een alternatieve route te rijden via de Höchsten, ja inderdaad de hoogste heuvel in dit gebied met 833 meter. Boven heb je een fantastisch uitzicht over de Bodensee en daarachter de Alpen. Wow, het lijkt alsof je er in een half uurtje naar toe kunt fietsen. Maar het komt nu echt dichtbij. We hebben er 820 km op zitten en bereiken morgen Bregenz. Een dag eerder dan gepland!
De route naar beneden gaat echt als een speer, Henk haalt op een gegeven moment een snelheid van 63 km per uur! Daar heb ik me toch maar niet aan gewaagd, voel de fiets gewoon zwieberen in de wind. Maar de gemiddelde snelheid van vandaag wordt zo natuurlijk flink opgehoogd, 17 km per uur. Het lijkt misschien niet veel, maar de bepakking lijkt het klimmen wel 10 keer zo zwaar. Dat verschil merk je pas goed als je eens met een lege fiets omhoog gaat.

En nu staan we op een erg mooie boerderijcamping in Neuhaus, een stuk groter dan bij ons zou mogen, met super voorzieningen. Een verblijfsruimte met complete keuken, dus morgenvroeg lekker binnen ontbijten. Er is een kans dat we gewekt zullen worden, en wel door een paar ezels! Jaja, voor degenen die het weten, ezeltje henkie kom je zelfs hier tegen.......


Woensdag 4 juni Neuhaus - Bregenz  56km

De zon staat onverwacht hoog aan de hemel, op tijd eruit en er buiten op een bankje even van genieten. We ontbijten dus uitgebreid in de aanwezige keuken en bellen ons pap die vandaag jarig is. Als Henk voor vertrek nog een rondje over de camping fietst, komt hij nog een paar vriendjes tegen haha. Je ziet ze op de foto's.
Het eerste gedeelte dat we vandaag fietsen voert ons door vele appelboomgaarden, en wat later komen daar hopplantages bij. We zijn te vroeg in het jaar om wat te plukken, dan maar wat dieprode aardbeien van het land, ook lekker. Af en toe hebben we vanaf een heuveltop een mooie doorkijk naar de besneeuwde toppen van de Zwitserse Alpen. Helaas op foto niet goed te zien.

Het gaat heel vlot door wat kleine dorpjes en voor we het weten staan we aan de Bodensee! Weer een mijlpaal, hierna gaan we Oostenrijk en dus de Alpen in.
We komen door het Eriskircher Ried, een klein natuurgebied dat vol staat met blauwe wilde irissen, echt een schitterend gezicht. De promenades door de toeristische plaatsen doen een beetje mediterraans aan. Er wordt hier enorm veel gefietst, veel toeristen die een rondje om het hele meer doen. Dan ben je toch wel een paar dagen zoet, want het meer is 60 km lang!
Onderweg krijgen we nog een sms van Anouk dat ze geslaagd is voor haar studie gedragsspecialisatie. Proficiat meid!! Nu die baan nog......
We gaan het schiereiland Lindau op, waar we op een van de vele terrasjes lunchen. Jammer dat het weer aardig begint te betrekken, dus blijven we niet te lang en fietsen door naar Bregenz waar we op de Seecamping onze tent weer opslaan. Er zal nog wel de nodige regen gaan vallen waarschijnlijk.....

En jawel, rond een uur of 5 komt het met bakken naar beneden, dus de tent in voor een tukkie, ook lekker! Later op de avond zitten we met Hans en Martien onder een afdakje aan een tafeltje dat eigenlijk alleen voor personeel is. Maar ja, die zijn om 18.00 uur al gevlogen, alles is al dicht! Dan zetten we zelf maar koffie.
Als we de tent weer opzoeken worden we nog getrakteerd op een heus brulkikker-concert. Er valt ook nog behoorlijk wat regen, maar dat slaapt lekker. Er wordt voor morgen mooi weer voorspeld, dus.......


Zo, woensdagavond 4 juni en ik ben bij met de verhalen. Allemaal op een pagina, omdat je maar een verhaal tegelijk kunt plaatsen. En aangezien we steeds maar geen wifi hebben, is het maar de vraag wanneer jullie dit lezen.
Donderdagochtend komen we warempel langs de Mac, gratis wifi! Deze verhalen stuur ik alvast door, foto's volgen later, dat kost nu teveel tijd.
Lieve groet voor iedereen.