Opnieuw een uitdaging

7 juni   Landeck - Nauders  60 km

Vanmorgen liep het tentenkamp al weer vlot leeg. Alleen Mick en Odra besluiten er een rustdag tussen te plannen.  We ontbijten nog samen met hen en vertrekken dan als laatste van het stel. Bewust rustig aan, want vandaag wordt het weer erg warm, zo'n 35 graden, en we hebben nog een colletje te gaan! Het eerste gedeelte van de route gaat op en af langs de woest schuimende Inn, over een prachtig fietspad. Regelmatig een mooie houten brug over het water, leuke dorpjes met schattige kerkjes. In Ried pauzeren we onder de bomen bij een muziekkapel. 

Zo gaat het eigenlijk verder, en we bereiken het moment dat we ook even in Zwitserland fietsen. Hier stroomt de Inn echt door een smalle kloof,  en wij op een stijgende weg erboven. In een lawinegalerij stoppen we even om af te koelen. Op de grens terug met Oostenrijk willen we eerst even onze broodjes nuttigen,  maar geen bankjes te zien! Dan maar op de trap van een kerkje, daar is schaduw. En dan gaan we er weer voor, de Norbertshöhe wacht. Een beklimming van 8 % over 11 genummerde bochten. De cadans vinden we wel, maar die verdomde zon (vorige week wilden we die zo graag) maakt dat we regelmatig de schaduw op moeten zoeken,  en drinken, liters water vandaag.  Het is wel een racecircuit trouwens,  hele hordes motors scheuren ons voorbij. 

Maar ook deze keer komen we boven, en mogen we weer de afdaling in. We zijn blij als we beneden Nauders binnen rijden. De supermarkt moet bezocht worden, want morgen is het Pinksteren en dan zullen de winkels waarschijnlijk twee dagen dicht zijn. We besluiten dat we dan maar lekker uit eten gaan! De camping waar we willen overnachten ligt slechts 5 km verder, dus kom op. Maar dat is toch iets te simpel voorgesteld,  flinke wind tegen en toch nog omhoog. We merken dat onze energie echt op begint te raken. En als we dan de camping zien liggen........ Camping??? Het is een strookje gras achter een benzinepomp! Uhh, niet echt aantrekkelijk.  Het is dat Martien ons helemaal blij tegemoet komt. Ze twijfelde ook enorm,  maar de volgende camping is weer een stuk verder, en ook zij heeft het gehad voor vandaag.  Ze is blij dat wij er ook zijn, en wat meevalt,  het sanitair is super. Ongelooflijk maar waar. 

Weer opgefrist gaan we naar het hotel-restaurant aan de overkant.  Henk verheugt zich op een biefstuk,  hij heeft honger! Maar helaas, ze zijn vandaag voor het eerst open ????? en kunnen ons alleen het dagmenu voorschotelen.  En wat is dat dan? Ja hoor, de inmiddels overbekende schnitzel. Maar honger maakt rauwe bonen zoet, dus aanvallen. Henk heeft zijn bord snel leeg,  en zo weinig was het nou ook weer niet, maar als de ober dan komt vragen of alles naar wens is, zegt hij, doe er nog maar één!  De ober kijkt even vertwijfeld,  maar even later komt er een nieuwe portie, met maar liefst twee schnitzels!! Hij lijkt hem te kennen,  haha. 

We liggen er vroeg in vandaag, morgen proberen we Merano te bereiken, weliswaar 85 km, maar wel veelal bergaf voor de verandering!  Dan nemen we daar een dag welverdiende rust.  Het is tenslotte vakantie..........