Rome

4 juli 2014

Zondag 29 juni

Vandaag toch maar eens terug naar het Sint Pietersplein,  op zondag om 12.00 uur houdt de paus daar een toespraakje.  Dat willen we toch niet missen. Om 10.00 uur gaan we met een busje van de camping naar het metrostation in Prima Porta.  Dat stelt niet alles voor, net als de metro zelf. Een oude rammelbak! Na de nodige tussenstations zijn we met zo'n 20 minuten in de stad. We lopen langs de Tiber richting Vaticaan en komen onderweg langs een hele rij souvenierkraampjes, bijna allemaal bemand door Afrikanen. We passeren het gerechtsgebouw en de Engelenburcht, vanwaar je uitkijkt op de Sint Pieter. Dit is de brede weg, die bij de bekendmaking van de nieuwe paus helemaal vol mensen stond. Onvoorstelbaar,  want het is zo'n afstand tot het plein. Ook nu is het er druk, we zien ook wagens voor een tv uitzending.  Verderop stelt een fanfare zich op, met groepen mensen met vaandels of In klederdracht.  Nog verder naar voren loopt een groep mannen die enorme bloemenbogen dragen  met in het midden Jezus aan het kruis. Een soort processie dus.  Op het plein zijn op de grond in een enorme cirkel ware kunstwerken gemaakt van gekleurd zand en bloemen.  Later blijkt dat het vandaag een bepaalde feestdag was ter ere van Petrus en Paulus. We denken dat de paus op het balkon zal verschijnen,  maar het blijkt dat hij vanuit een raam hoog in het zijgebouw zijn toespraak houdt. Er hangt een rode loper uit het raam. Gelukkig heeft Anouk haar camera bij zich, die zoomt lekker in. En ja hoor, stipt op tijd gaat het raam open en wordt er gejuicht.  Alhoewel hij ver weg staat is het toch wel bijzonder.  We kunnen er niet veel van volgen, het is volledig in het Italiaans,  maar er wordt gebeden, en later worden er groepen mensen begroet. We horen wel dat hij ook pelgrims en fietsers noemt. Na een kwartiertje is het gedaan,  en stroomt het plein massaal leeg. Alhoewel leeg niet echt, er vormen zich ook meteen rijen mensen die de basiliek in willen.  Dat gaan we vandaag niet doen!

Het is inmiddels knap warm, maar ja, om nu meteen terug te gaan.  Anouk heeft een route uitgestippeld die langs plekken komt die voorkomen in de film/boek het Bernini mysterie. Onder andere de Engelenburcht (Castel San Angelo), de Engelenbrug, Piazza Navona met drie fonteinen, het Pantheon, de Trevifontein. Allemaal zeer de moeite waard, behalve de Trevifontein want die staat in de steigers. In een winkeltje vind ik nog wel de limoncello crema, die ik in Ferrara heb geproefd. Dus mijn (eerste) souveniertje is binnen.  De hele trip is wel erg vermoeiend.  Zere voeten, warm, dus op naar de metro. De terugreis duurt wat langer, op zondag rijden er op dit traject wat minder metro's, en anderhalf uur later zijn we weer op de camping. Heerlijk in de schaduw. Om zes uur togen we naar de bar om naar het voetballen te kijken. Wat een tamme wedstrijd,  de sfeer in de bar is gelaten. Tot het laatste kwartier dus, hèhè,  gelukkig!  Toch nog gewonnen!  We eten op het terras en gaan op tijd naar bed. Helaas verstoren de muggen regelmatig de rust. Ik was al gewend aan benen vol bulten, maar ook de meiden zitten na twee dagen al vol. Tja, dat is in Italië wel een nadeel.........

 

Maandag 30 juni

Een dagje op de camping.  We staan redelijk op tijd op om naar de supermarkt te gaan.  Geen hobby maar noodzaak. Als we terug komen,  zijn de meiden net op, maar het humeur is niet alles. We hebben allemaal toch last van vermoeidheid, de warmte, die ellendige muggen (we zitten inmiddels vol jeukende bulten) en de veranderde omstandigheden. Van dagelijks fietsen, alles met zijn tweeën beleven, de rust,  het ritme,  naar de drukte van de stad, en weer met zijn vieren zijn. Heerlijk weer samen, maar ook weer verschillende ideeën.  We zijn nú in Rome, dus wil je toch de stad zien. Tegelijkertijd hebben we behoefte aan rust en verwerking.  Het is echt even acclimatiseren en dat is niet voor iedereen even makkelijk.  Anouk zit vol plannen,  reislustig als ze is, Inge zou net zo lief naar huis gaan. Ook zij is niet zo gecharmeerd van een drukke stad, net als Henk. Het maakt de dag een beetje timide. Hebben we er goed aan gedaan het op deze manier af te sluiten? 

We maken toch plannen voor de komende dagen, en bekijken tegelijkertijd de terugreis. Morgen gaan we met Martien op pad, in ieder geval gezellig!  Ik werk nog aan mijn blog, bijna verslavend,  en Henk gaat nog op pad om een verkeersbord voor op de fietsendrager te regelen.  Dat is verplicht hier in Italië.  Wij dachten nog dat dat wel mee zou vallen,  maar volgens de meiden rijdt iedereen met fietsen achterop, met zo'n bord. Gelukkig zit er hier in de buurt een bedrijfje in auto onderdelen en Henk weet het te regelen dat er zo'n bord besteld wordt. Toch knap hè zonder talenknobbel! Hij weet ook de airco in de slaapkamers te saboteren,  waar je eigenlijk voor moet betalen. Dus we kunnen gekoeld naar bed! 

 

Dinsdag 1 juli

We hebben goed geslapen en vertrekken met goede luim naar de stad. Het is fijn om op de camping te verblijven ipv in de drukke stad, maar de reis er naar toe, en vooral terug is toch best lang. We nemen om 9.00 uur de bus naar de metro, en zijn bijna een uur later op Piazza Barberini waar we Martien treffen. We wandelen naar Via quattro fontane,  een kruispunt op een heuvel met op de hoeken een fontein tegen de gevel. Helaas, niets van te zien, volledig afgeschermd ter restauratie. Wel het beloofde uitzicht naar 4 markante monumenten. Verder langs het Quirinale, een enorm paleis waar de Italiaanse president zetelt. Er omheen nog meer overheidsgebouwen, en allemaal flink bewaakt! We gaan nog even het kerkje Sant Andrea al Quirinale in, het lievelingswerk van Bernini, echt heel mooi met een afbeelding van een duif in de koepel. Anouk steekt een kaarsje op.

Dan verder naar het Colosseum en de Fora Romana. Het Colosseum is een duidelijk herkenbaar monument,  daar kun je niet omheen. De Fora zijn echt ruïnes,  waarvan je zonder beschrijving geen idee hebt wat het ooit was. Trouwens met beschrijving moet je ook aardig wat fantasie gebruiken. Het is een enorm complex, die Romeinen vonden het wel erg belangrijk om gezien te worden.  Maar goed, gaan we naar binnen of niet? Toch aardig wat entree en een lange rij. Uiteindelijk doen we het, behalve Henk, die bekijkt het buitenom. Anouk is vooral op zoek naar de resten van de tempel van Julius Ceasar, die we met veel moeite ontdekken.  Voor Inge is het Colosseum belangrijk vanwege de films Spartacus en the Gladiator. Het gebied is zo immens groot, dat we echt niet alles gaan bekijken.  We komen uit bij het Capitool en het enorme monument opgericht ter viering van de Italiaanse onafhankelijkheid.  Op de trappen worden veel foto's gemaakt.  Als een jongen de handstand doet en zo op de foto gaat, wordt hij teruggefloten door de bewaking: géén respectloze foto's!  De foto moet gewist worden! 

Het wordt tijd voor de lunch. Na wat zoeken komen we bij een terrasje waar twee tafeltjes van 4 vrij zijn, en in het midden een tafeltje van twee bezet. Wij zijn met 5, dus de twee heren worden gewoon opgeschoven,  zodat er voor ons een tafeltje aangeschoven kan worden! Je hebt hier overal van die nevelaars op de terrassen tegen de warmte, maar we vragen toch die uit te zetten, alles op tafel wordt nat, niet zo lekker!  Geen probleem,  wordt geregeld. We krijgen een lekker driegangenmenuutje voorgeschoteld, inclusief drankjes voor €15,00. En het smaakt goed! We brengen er een genoeglijk uurtje door. Tot slot gaan we nog op zoek naar Bocca della Verità, de mond van de waarheid.  Het is een soort masker tegen een muur, waarvan de legende zegt, dat leugenaars die hun hand in deze mond steken hun arm zonder hand terug kregen!  Anouk herkent het uit een serie van Bassie en Adriaan! Ze had de legende graag getart door er zelf haar hand in te steken, maar wat we niet verwacht hadden,  ook hier een enorme wachtrij. Dan maar een foto op afstand. 

Op weg naar de metro komen we nog langs Circus Maximus, ooit een immense paardenrenbaan, nu gewoon een droog bassin, wat niet in ere gehouden wordt. Het is toch weer een lange dag geweest, wel een mooie en gezellige, daar zijn we het allemaal over eens. We nemen nu echt afscheid van Martien die donderdag terugvliegt naar Nederland. Toch raar hoor, het is zo gewoon geworden met elkaar op te trekken.  We hebben inmiddels ook nog mailcontact gehad met Mick en Odra, dus we zullen elkaar zeker weer gaan zien! 

Terug op de camping beseffen we dat we morgen weer die tocht gaan maken. Oefff, maar dan staat er een culinaire trip op het programma,  die de meiden hebben geboekt voor Henk zijn verjaardag. Benieuwd wat dat gaat worden! 

 

Woensdag 2 juli

We kunnen een béétje uitslapen,  we nemen de bus van 9.30 uur. Raken we er aan gewend of gaat het vandaag gewoon soepel? We zijn ruimschoots op tijd in de wijk Testaccio,  waar het tourtje van vandaag plaats vindt. Als je het metrostation uitkomt loop je zo op een piramide af. Wat doet zo'n ding in Rome,  het valt volledig uit de toon. Er tegenover staat een soort kasteel en het is ingebouwd in een oude stadsmuur. Later vertelt onze gids dat Caius Cestius, een zekere Romein, terug kwam uit Egypte, waar hij de piramides had gezien,  en bedacht dat hij later ook een piramide als graf wilde. Hij gaf opdracht tot het bouwen ervan, maar net  voordat het klaar en betaald was, stierf hij. Nu zijn er twee versies van het vervolg, want zijn stoffelijke resten zijn niet gevonden. Of hij is gecremeerd en zijn as is verdwenen, of de niet betaalde opdrachtgevers hebben zijn graf leeggehaald en zijn lichaam in de Tiber gegooid?? Tja, maak daar maar wat van.

In ieder geval, wij arriveren als er net een groep voor ons vertrekt.  Even later komt er een jongeman met lang haar, rood shirt, engels sprekend, en stelt zich voor als Domenico. Toch duidelijk italiaans. Maar hij laat even in het midden of hij onze gids is, wat hij dus wel blijkt te zijn. Hele aardige vent, die een heerlijke humoristische inslag heeft. Hij blijkt italiaanse grootouders te hebben, die destijds naar Amerika zijn gegaan. Nadat hij in Rome een jaar voor zijn studie is geweest, besluit hij ooit terug te gaan. Inmiddels woont hij er alweer 14 jaar,  heeft bij UN gewerkt, maar wilde liever zingen! Maar daar kan hij de huur niet van betalen,  dus doet hij er wat bij. Verder heeft zijn vriendin een vaste baan. Een vrije geest, maar eentje die dit werk met plezier doet. Hij leidt ons rond door de wijk, en weet er enorm veel over te vertellen,  waardoor het echt gaat leven. 

Deze wijk is van oudsher de plek waar al het voedsel voor Rome aangevoerd werd, en dat heeft nu nog steeds zijn weerslag.  Er zijn enorm veel winkels en eettentjes, die al van oudsher in de families zijn. Ook echt specialiteiten!  We bezoeken een pasticceria, een soort traiteur met pizza's en andere heerlijkheden,  een winkel gespecialiseerd in kaas, salami, prosciutto en balsamico. We bezoeken de grote overdekte markt waar ruim 100 winkeltjes in puur italiaanse producten zitten, een restaurantje met echt romaanse gerechten, een soort fastfood zaakje en tot slot een gelateria.  Overal proeven we de heerlijkste dingen, vertelt hij de achtergrond van de producten, heeft duidelijk goed contact met de eigenaars. We eten 3 soorten pasta in het restaurantje, bezoeken een oud slachthuis,  wat ooit immens groot was, en leren het verschil te herkennen tussen echte gelati en icecream. En hoe het zit met de pizza's uit Napoli en Rome. Onderweg bezoeken we nog een oud kerkhof, waar onder andere John Keats begraven ligt, hij vertelt dus over de piramide en andere wetenswaardigheden over de wijk. Echt teveel om allemaal te vertellen hier. We brengen 4 ontzettend leuke uurtjes met hem en de andere deelnemers door. De meiden hadden geen beter tourtje kunnen boeken! 

Als we tegen half 4 terug lopen naar de metro, zijn we verbaasd dat het al zo laat is. We komen ook tot de conclusie dat het nare gevoel op maandag vooral te maken heeft gehad met het feit dat we meteen op zondag een lange dag in de stad zijn geweest. Beter hadden we toen een dag rust gehad,  maar ja die paus hè. Morgen gaan Anouk en ik nog naar de St. Pieterskerk en wat shoppen.  Inge en Henk slapen wat uit en pakken alvast wat in. Ieder zijn ding, en allemaal blij! 

 

Donderdag 3 juli

Vroeg uit de veren, proberen op tijd bij de St. Pieter te zijn om de lange wachtrijen voor te zijn. We zijn er om 8.45 uur en ja hoor, we kunnen zo doorlopen. Alhoewel,  eerst door detectiepoortjes, en zorgen dat benen en schouders bedekt zijn. Het is een immense basiliek, met een schitterend bewerkt plafond, verschillende kapelletjes aan de zijkant, waar ook enkele diensten worden gehouden. Opvallend zijn de enorm grote beelden, en het baldakijn boven het altaar. Ook dit is het werk van Bernini. Daaronder de tombe waar St. Petrus begraven ligt. Verder natuurlijk de koepel, ontworpen door Michelangelo, met binnen een hoogte van 119 meter en een doorsnee van 42 meter. Het is indrukwekkend.

We besluiten uiteindelijk de beklimming van de koepel over te slaan en gaan op zoek naar koffie mét croissant, in jawel een barretje.  Nu snappen we zelf wel dat in de stad de prijzen wat hoger liggen, en dat er misbruik wordt gemaakt van de nabijheid van belangrijke bezienswaardigheden, maar dit slaat echt alles: 16 euro!! Zelfs een Italiaan naast ons wordt er boos om. We voelen ons toch aardig bekocht. Vervolgens wordt er wat geshopt, Anouk vind een leuk jurkje en ik scoor mijn italiaanse tas, jaja. Het zijn enorme winkelstraten hier, maar we genieten toch vooral van de sfeer. We lunchen nog een keer met pasta, om het af te leren..... We komen nog bij de Spaanse trappen,  maar dat is een aanfluiting is mijn mening. Het zal wel komen doordat er ook hier een groot deel in de steigers staat, maar voor mij is het niet meer dan een grote brede trap. Het is vandaag weer flink warm, dus we houden het voor gezien. Als we in Prima Porta op de bus naar de camping wachten,  halen we alvast een gebraden kippetje voor vanavond,  mmmmmm. Henk en Inge hebben lekker rustig aan gedaan, beetje opgeruimd. We bekijken de terugreis,  boeken een hotel onderweg, en lummelen nog wat. Morgen zit het er echt op. Al met al toch een mooie afsluiting gehad, maar tegelijkertijd zullen we allemaal blij zijn weer thuis te zijn. Op één ding na........ de vakantie is voorbij, er zal weer gewerkt moeten worden.  

Maar deze bijzondere ervaring neemt niemand ons meer af, hier zullen we altijd met enorm veel plezier op terug blijven kijken! 

 

Vrijdag 4 juli

Hotel in Ulm, heerlijk!! En geweldige wifi, dus even de laatste foto's erbij. Morgen zijn we er weer!  Tot gauw allemaal! 

Foto’s

4 Reacties

  1. Martien Deijsselberg:
    4 juli 2014
    Ik mis jullie nu al! Wat was het gezellig samen. Ik ben inmiddels begonnen met uitzoeken van de foto's, maar het zijn er vreselijk veel. Er zitten nog wel hele leuke van jullie tussen (dat jullie de tent opzetten in Nauders bijvoorbeeld) en die komen binnenkort echt jullie kant op. Ik wens jullie een hele goede reis morgen en een fijne thuiskomst. Is wel even wennen hoor..... Ik vond het ook heel raar om opeens allemaal Nederlandse auto's tegen te komen. Maar dat komt natuurlijk ook omdat ik gevlogen ben. Nou, we zien elkaar snel weer een keer om bij te praten!
  2. Jack:
    5 juli 2014
    Jackelien, ik heb vandaag bij zitten lezen. Compliment voor de wijze waarop je schrijft. Boeiend en boeiende reis. Laat t een geruststelling zijn dat je hier weer kunt afkoelen van de warmte en het allemaal kunt verwerken en laten bezinken. Ook fijn dat t zonder brokken verlopen is. Groeten van Jack en Lenie
  3. Gert:
    6 augustus 2014
    Dag Jackelien & Henk,
    genoten van jullie verhalen, knap gedaan!
    nu ga ik zelf volgend jaar naar Verona en vroeg me af of jullie nog de namen van de campings beschikbaar hebben.
    mocht dat zo zijn wil je mij die dan mailen?
    alvast bedankt
    mvg Gert
  4. Gert:
    8 augustus 2014
    Dag Jackelien en Henk.
    stom stom stom, was ik vergeten mijn email adres te vermelden, deze is
    [email protected]