Tropische dagen

10 juni  Merano - Kurtatsch 61 km

Zoals gezegd, het wordt steeds warmer, dus wat vroeger uit de veren en niet te ver. Om 6 uur begint de dag, opruimen, ontbijten, betalen om 8 uur weg. En ja hoor, de rust voor het lijf heeft geholpen, we gaan met een lekker gangetje de stad uit. We rijden vandaag een gedeelte van de Südtiroler Weinstrasse. Maar in eerste instantie blijft het bij appels, appels en nog eens appels. Onvoorstelbaar veel. Wat ook opvalt, is dat de appels hier al groter zijn dan die in Duitsland. Wat wel lekker is, is dat er flink gesproeid wordt, dus we hebben regelmatig verkoeling. Die Hans Reitsma, die de route geschreven heeft, weet de mooiste plekjes wel te vinden. Je kunt wel de hele dag langs de rivier blijven fietsen, maar dat wordt saai. Nu komen we weer door leuke dorpjes die hier allemaal wat boven het dal liggen. Kennelijk waren hier vroeger veel overstromingen, dus zijn de dorpen niet in het dal zelf gevestigd. Het is dus een beetje op en af, maar goed te doen. Onderweg ontmoeten we Martien bij een pauze en we fietsen een keer gezamenlijk op. Ook gezellig!
Bij Bolzano gaat de Weinstrasse omhoog, dus we verwachten boven een mooi uitzicht, maar dat valt tegen. Onderweg worden we ingehaald door een echtpaar uit Oirschot, op weg naar het Gardameer. Even ervaringen uitwisselen. Dat is zo mooi van reizen op deze manier. Je wordt al snel aangesproken door medereizigers of mensen die erg nieuwsgierig zijn waar je naar toe gaat met die bepakking.
In een mooie afdaling passeren we de Kälterer see, dat prachtig blauw ligt te stralen in de zon. Maar we gaan wat verder en komen weer bij de rivier uit. Hier is een kraam met fruit, en we besluiten dat we kersen willen. Ook deze man is geïnteresseerd en knoopt een praatje aan. Hij vertelt dat dit weer hier voor deze tijd ook niet de gewoonte is. Deze winter lag hier in de bergen 6 tot 8 meter ssneeuw! Vandaar dat de rivier zo hard stroomt, het waterpeil ligt 2 meter hoger dan normaal.

Om 13.00 uur zijn we in Neumarkt, 5 km voor de camping. We willen eigenlijk de supermarkt bezoeken, maar alles is gesloten. Siësta!! Ook hier kleine straatjes met arcaden, die hier lauben heten. Er zit een klein restaurantje, dus bedenken we dat we net zo goed hier kunnen lunchen. Tijd genoeg tenslotte. We genieten van een pizza en salade. Om 14.30 arriveren we op de camping in Kurtatsch, een prachtige minicamping bij een fruitboer. Heel mooi aangelegd, super sanitair een natuurvijver om in te zwemmen en heel aardige mensen. We weten dat Mick en Odra ook nog komen, dus we vragen een plek voor 3 tentjes. Dat kan, we krijgen één grote plek, en de prijs wordt dan ook nog gedeeld! Gezellig en voordelig! Er ligt wel grind op de plaats, ideaal voor caravans, maar geen nood, je krijgt gewoon een dik grondzeil voor onder de tent.

Als we allemaal geïnstalleerd zijn en opgefrist, zoeken we de schaduw op voor een drankje. De heren uiteraard een biertje, en Odra geniet van haar favoriete wijntje dat uit deze streek komt. Na vandaag zullen onze wegen zich scheiden, Mick en Odra gaan vanaf Trento richting Venetië en van daaruit naar Rome. Martien heeft een tussenstop in Trento, en wij bezoeken het Gardameer. Dus besluiten we om dit af te sluiten met een bezoekje aan het restaurant om de hoek, ipv ieder zijn eigen potje koken.
Het wordt een gezellige avond waarbij we elkaar nog beter leren kennen. Mick en Odra maken deze reis om hun 40 jarig huwelijk te vieren. Maar het is zeker niet de eerste bijzondere reis die ze maken. Ze hebben al heel veel fiets reizen gemaakt en grote wandeltochten. We zijn onder de indruk en worden meteen weer geïnspireerd. Er valt nog zoveel te zien!
Het is gewoon zo super bijzonder om met deze mensen op te trekken en ervaringen te delen. We zullen elkaar gaan missen, daar zijn we het alle vijf over eens. Een reünie zal er vast van komen! Mick en Odra, als je ons verslag ooit leest, bedankt voor de leuke dagen. En Martien, we gaan er vanuit dat we je deze reis nog vaker zullen ontmoeten, in Verona, Florence of Rome of wellicht nog onderweg. We kijken er naar uit.


11 juni  Kurtatsch - Morsi 77 km

Deze ochtend is het dus afscheid nemen. We wensen elkaar goede reis, tot ziens, we houden contact en zo meer. Raar hoor.
We zijn als eerste weg. De route van vandaag is op zich niet zo bijzonder, toch volledig langs de rivier. Het dal van de Adige is hier zo breed, dat er naast de rivier een snelweg, spoorlijn, fietspad en parallel wegen lopen. Het slingert allemaal naast elkaar tussen de rotswanden door. Die zie je heel langzaam veranderen naar meer begroeide, groene, bewoonde bergen. Het bijzondere voor mijzelf is wederom het besef dat ik hier nu fiets. Over deze snelweg ben ik minstens 15 keer eerder gereden. De omgeving is gewoon bekend! En de meiden rijden hier over 2 weken ook! Dus dames, als je hier rijdt dan sta er maar eens bij stil dat wij hier fietsten.

Een groot voordeel van deze route is dat hij geheel vlak is, vooral gezien de temperatuur. De thermometer geeft op een gegeven moment zelfs 41 graden aan. Constant op zoek naar water dus. Gelukkig kom je onderweg wel wat kraantjes tegen om de bidons te vullen. Na zo'n 25 km treffen we een heerlijke picknickplaats in de schaduw. En ja hoor, na zo'n half uurtje komen eerst Mick en Odra aanfietsen en even later ook Martien. We kunnen elkaar kennelijk niet loslaten! Maar goed, zij rijden door en we zwaaien ze definitief uit. Martien zien we later nog kort in Trento als ze de weg vraagt naar haar logeeradres.

Het fietspad zelf is trouwens prachtig aangelegd, je ziet ook erg veel bankjes en picknickplaatsen, alleen voor vandaag helaas erg weinig in de schaduw. In Trento is het een groene laan, heerlijk ook even de voeten gekoeld onder een kraantje. Het is vanmiddag echt afzien. Als we een mooi plekje onder een boom zien, gaan we een uurtje plat. Daarna komen we in Rovereto op een pleintje met een fontein, koelen en water, én een gelateria! Het laatste stukje naar de camping in Morsi brengt nog een klein klimmetje, maar we worden erg vriendelijk onthaald. Lekkere plek in de schaduw, douchen en plat. We gaan eten bij een naastgelegen restaurant, een supermarkt hebben we vandaag niet gezien. Het is trouwens zo heet dat er niets mee te nemen valt in je fietstassen. Het loopt er bij wijze van spreken zo uit!


12 juni  Morsi - Lazise 67 km

Gisteravond heerlijk gegeten! Helaas kregen we wat haast om te vertrekken, het begon hard te waaien en er dreigde onweer. En we hadden de tent nog niet opgezet, mede omdat Henk buiten wilde slapen. Maar nu toch maar snel gedaan, zodat we als het nodig was toch alles droog konden houden. Het waaide natuurlijk over, zoals dat de laatste dagen steeds het geval is, maar aangezien er zich muggen aandienden, ben ik toch in de tent gaan liggen, gaas dicht en deur open. Henk lag buiten zoals hij zich voorgenomen had. Dus zowaar een nachtje apart geslapen, en dat zonder ruzie, haha.

Vanmorgen alweer om 8.30 uur op de fiets. We zaten al wel op de route naar het Gardameer, maar omdat iedereen zegt dat het er zo druk is, besluiten we niet de route langs het meer zelf te fietsen. We pakken de hoofdroute weer op en steken later door naar Bardolino. En het was een verademing. Het brede dal wordt hier steeds smaller, het wordt groener, en het fietspad slingert er doorheen, we kruisen regelmatig de snelweg en de rivier. We suizen tussen de druivenranken door, hier geen appels meer. En het eerste uurtje is het nog bewolkt dus lekker fris. De dorpjes worden echt Italiaans, smallere straatjes, gekleurde huizen, maar ook nog steeds de mooie kerktorens die echt opvallen.
Als we tegen 11 uur pauzeren hebben we er al 40 km opzitten, zonder al te veel moeite. Maar het wordt nu weer flink warm en er wacht ons nog een klimmetje tot in Rivoli, waar we gaan door steken naar Bardolino. Het is hier nu ook gedaan met de echte Alpen, het wordt steeds lager. Fijn dat we daarom niet al teveel meer hoeven te klimmen, maar het wordt toch ook minder mooi. De Alpen, daar hebben we echt van genoten.

Als we even later afdalen en het meer beneden zien liggen, komt voor mij even dat wow gevoel terug dat ik als kind altijd had, als we naar het Gardameer reden. Zo mooi als het ligt te glinsteren in de zon, en zo van ja we zijn er nu bijna. In Bardolino is het meteen ouderwets bekend, druk, druk, druk. Vooral ook omdat het markt is onder langs het water. In al die jaren lijkt er niets veranderd!
We nemen een lekkere salade op een terrasje en fietsen daarna door naar Lazise, naar camping La Quercia, waar ik als kind bijna jaarlijks op vakantie was. Ja pa en ma, ik wil het toch nog eens herbeleven. En dat valt niet tegen. De lange oprijlaan met grote bomen, de receptie, de straatjes met bloeiende oleanders. Zelfs de winkel, het aparte winkeltje met groente, fruit en campingartikelen en het restaurant (uiteraard wel gemoderniseerd) liggen er nog hetzelfde bij. Alleen is de camping nog groter geworden, en er zijn heel veel voorzieningen bij gekomen. Maar het roept toch de nodige jeugdherinneringen op. Ondanks het massale, na al die gezellige kleine campings van de afgelopen weken is het toch leuk om weer eens hier te zijn.


13 juni  Lazise

Ja hoor, als ik aan het Gardameer ben ontkom ik er niet aan: het heeft vannacht flink geonweerd. Maar vandaag schijnt de zon weer, ook zoals meestal, en is het toch en graadje of 5 minder warm. We rijden al op tijd naar het dorp, dat er ook nog bij ligt alsof er de tijd heeft stilgestaan. Althans binnen de mooie stadsmuren. Maar dat is natuurlijk wat de toeristen blijft trekken, dat is de charme. Buiten de muren is er uiteraard veel veranderd. We lopen wat rond, en gaan vanaf een terrasje, jaja het lijkt nu toch echt wel op vakantie, de mensenmassa eens zitten bekijken. Eigenlijk wel jammer dat je amper locals ziet, het zijn allemaal toeristen. Momenteel voornamelijk duitsers, daar is het nog pinkstervakantie. Het is een heerlijk plekje!
Na de onoverkomelijke boodschappen en de was, haha, zit ik nu op mijn gemakkie dit verhaal bij te werken, en Henk houdt siesta. Straks zoeken we hier ook het terras op, maar dat is een moetje hoor ;) want alleen daar heb je wifi. Hopelijk een goede verbinding, zodat de foto's er bij kunnen, en een paar mailtjes sturen. Vanavond zullen we het theater van de camping bezoeken, want hier wordt elke avond een complete musical opgevoerd!
Tja, het is echt niet te vergelijken met de belevenissen van de afgelopen weken, maar wel leuk. Toch zijn we ook blij als we morgen weer op onze fiets stappen. Alhoewel dat maar een korte afstand is, tot Verona, zodat we de middag en avond hebben om die stad eens te bekijken. Daarna hebben we nog twee weken! Heerlijk!


Helaas is de verbinding supertraag, dus ik heb wat minder foto's toegevoegd dan ik had gewild. Wie weet later nog, en anders thuis.