Magnifiek

18 juni San Lazzaro di Savena - Monte di Fo 65 km

We zijn weer op tijd op pad, alhoewel Martien al weg is, en de 3 Nederlandse heren ook. Die laatsten willen vandaag door naar Florence, dan hebben ze toch wat pittigs voor de boeg, 130 km met de nodige beklimmingen. Dat doen wij liever in twee keer.
Het is onvoorstelbaar hoe snel een omgeving kan veranderen, binnen 5 km zitten we weer in de bergen. Ok, het zijn geen alpenreuzen, maar wel geweldig mooi. Veel groen, er loopt een prachtige weg doorheen. En al moet er veel geklommen worden vandaag, we doen het met plezier, het uitzicht is steeds de moeite waard en het gaat redelijk makkelijk, de benen zijn duidelijk sterker geworden. Na zo'n 15 km halen we Martien in, en het gaat vanzelf om samen verder te fietsen. Als het wat steiler wordt, wordt het wegdek wel gevaarlijker. Echte scheuren erin, waar je beter niet in kunt schieten met je wiel. Het heeft kennelijk veel geregend hier, er is zelfs een stuk heuvel de weg op geschoven.

Onderweg maken we regelmatig foto's. Zo ook van een kerkje echt op een punt van een berg. Het heet Monte delle Formiche, wat mierenberg betekent. Blijkbaar komen hier elk jaar op 8 september, Maria's geboortedag, vliegende mieren het kerkje binnen en gaan dood. De beestjes, die volgens een oud volksgeloof helpen tegen sommige ziekten, worden daarna verzameld en verdeeld onder de parochianen, aldus de beschrijving in ons routeboekje.
Er staat een picknickbank bij een uitzichtspunt, dus koffie. In de wei lopen schapen die bewaakt worden door een paar honden. Eentje is nog jong en wil wel aangehaald worden, maar daar komt de ander blaffend een stokje voor steken. Niet zomaar vertrouwen jongen, de schapen moeten bewaakt! Mooi!

Er komen twee heren naar beneden gefietst, even een praatje maken, en zij bevelen de camping in Monte di Fo aan. Mooi, we twijfelden nog een beetje, maar nu is het duidelijk waar we op af gaan. Hup, de fiets weer op en verder omhoog. In Loiano, een plaatsje voor de volgende klim pakken we nog even een loungebank op een terras. De lucht betrekt duidelijk, terwijl het vanmorgen zo'n heerlijk weer was. Snel verder, we zijn nog niet op de top! Het begint met miezer, en wordt steeds meer regen. Niet genoeg om te stoppen voor een regenjas, maar als we boven komen zijn we toch aardig nat en koud. Het is opeens nog maar 15 graden.
Er is een leuk barretje, we drogen onszelf af en trekken alsnog de regenjas aan. Ondertussen komt er een klein hondje tegen de stoel aan pissen, waar mijn vest even op hangt. Gatver! Dan toch naar binnen om het vestje uit te spoelen. Als troost en oppepper kopen we koeken en komen zo weer helemaal bij. Eenmaal weer op de fiets is het weer droog, maar de afdaling is koud. Er volgt nog een klimmetje naar de tweede top, en daar nog even een foto gemaakt die we net vergeten zijn door de regen.

Het is nu nog 3 km naar beneden naar de camping. Het is een genot. De plekken voor de tent zijn wat kiezelig, maar verder is er lekker warm en schoon sanitair. En een heerlijk restaurant met hele vriendelijke eigenaren. We willen voetbal kijken, maar helaas wordt op de zender die ze hier hebben niet alles uitgezonden, dus we moeten het hebben van whatsapp berichten. We eten er heerlijk, als toetje eigengemaakte tiramisu! Er zitten nog meer Nederlanders en we kletsen over Rome, luisteren naar wat aparte verhalen van een stel dat campings inspecteert voor ACSI en hebben zo een genoeglijke avond. Én Nederland heeft toch weer gewonnen!


19 juni  Monte di Fo - Florence 58 km

Als Henk 's morgens mijn fiets pakt, ratelt die flink. Oeps, toch maar even nieuwe remblokjes erop, voordat we weer verder afdalen. Dat is toch best opletten, als je veel moet remmen worden de schijven knap heet. Dus af en toe even laten afkoelen, voordat je niet meer kunt remmen! Martiens gasflesje raakt leeg, dus het duurt even voordat het water kookt, en als dat het geval is, stoot ze haar pannetje weer om. Een ochtend die dus met wat haperingen begint, als het daar maar bij blijft.
De afdaling gaat hard, maar wederom erg mooi hier. De cipressen zie je steeds meer, zelfs een heel stuk langs de weg. We zitten in de Toscane! In het dorpje Bosco al Frati gaan we even een kerkje in. Er hangen doeken klaar om jezelf te bedekken, als je te bloot gekleed bent. Even doen dus hè. Het volgende dorp is behoorlijk, maar we fietsen zonder erg door. Als we even later willen pauzeren voor de volgende uitdaging, is het zoeken naar een plek. Maar, zowaar een bank bij een wijk met een paar blokken mooie huizen. Het lijkt er een beetje op dat hier mensen wonen die aan rentenieren toe zijn, er staan ook de nodige campers voor de deur. Maar dat maken wij ervan.

En het gaat weer omhoog tussen de bomen door, af en toe een dorpje. Bijna boven een barretje met terras, stop! Een ijsje en wat drinken, het is vandaag weer lekker warm. De laatste afdaling biedt een mooi uitzicht op Fiésole en Florence. Martien wilde eigenlijk Fiésole even bekijken, maar eenmaal daar beslissen we toch door te fietsen. Het is hier al toeristisch druk. Verder naar beneden suizen we de stad in, wat een verkeer! Dat zijn we duidelijk niet meer gewend. Trouwens thuis ook niet, wat een stad, en ze rijden hier echt hard. Om de talloze scooters niet te vergeten, die kruipen overal tussendoor. De camping ligt wat boven de stad (Michelangelo) dus nog een keer omhoog. De aankomst doet vriendelijk aan, terrasvormig terrein natuurlijk, warmgele gebouwtjes in de zon. Yes, hier gaan we twee dagen blijven.
We zoeken een plekje voor de tent, onder de olijfbomen. We zien de tentjes van de 3 heren al staan. Eerst even een sanitaire stop, en dan ben ik in één klap genezen van deze camping. Wat een smerige troep, de douches staan onder de schimmel. Hier ga ik echt niet blijven! Maar goed, weinig andere opties en we willen de stad zien. Als we even later de 3 heren spreken, blijkt Florence zoals verwacht erg mooi, maar ook enorm druk. En ja die camping....

Martien blijft 3 dagen in Florence, er komt een vriendin en ze hebben een appartementje gehuurd. Na overleg besluiten we deze namiddag de stad in te gaan en morgen door te fietsen. Dan zien we wel waar we onze extra rustdag nemen. We fietsen naar beneden en de enorme drukte overvalt ons. Het voelt gewoon benauwend. We komen uit bij de Ponte Vechio, de beroemde brug met winkeltjes. Het is laveren met de fiets aan de hand. Die parkeren we dus wat verderop en slenteren de stad in. En ja, het is er erg mooi, maar als ik de stad nog eens wil bezoeken, zal dat in een rustiger seizoen zijn. We zoeken en terrasje voor het avondeten, slenteren terug naar de fietsen en gaan nog op zoek naar een supermarkt. Bij de bar op de camping is het gezellig druk. Dat ziet er dan best goed uit. Hele groepen jongeren brengen hier de avond door. Boven de camping is een discotheek, waar tot in de late uurtjes gefeest wordt. We horen zelfs een italiaanse versie van Guus Meeuwis!


20 juni Florence - Paterna 58 km

's Ochtends spreken we nog twee Nederlandse stelletjes, die ook vertellen dat er iets vreemds aan de hand is met de camping. Gistermiddag moesten er opeens tenten verzet worden die nog langer wilden blijven, de auto's moesten elders geparkeerd worden. Het schijnt dat er een rechtszaak tegen de camping was aangespannen vanwege gekapte olijfbomen en dat er nu een stuk onteigend werd. Allemaal heel vreemd. Het is maar de vraag of deze camping volgend jaar nog bestaat.
Maar goed, wij fietsen verder en nemen wederom afscheid van Martien. Zij fietst waarschijnlijk via de Toscane, maar komt ook volgende week zaterdag in Rome aan. En aangezien het laatste gedeelte van de routes weer samenvalt, spreken we af dat we vlak voor Rome samenkomen en gezamenlijk het St. Pietersplein op fietsen. Ook voor Martien veel leuker dan alleen aankomen.

De eerste 10 km van de route is nog erg druk. Voordat je die stad eens uit bent. Wel scoren we nog wat croissantjes bij een barretje. Wat ons al eerder opgevallen is en tegenvalt, is dat er veel troep op straat en in de bermen wordt gegooid. Hier ook, het bonnetje dat ze net meegekregen hebben wordt gewoon uit de auto gekieperd!
Als we eindelijk weer in het buitengebied komen, is het meteen weer omhoog. De omgeving is anders dan de afgelopen dagen. Opener, en veel wijn en olijfgaarden. De bijbehorende hoeves en huizen liggen mooi verspreid in de heuvels. Het is weer lekker weer, licht bewolkt en 24 graden. Dat fietst heerlijk. De klim is wederom niet mals, een aantal kilometers tot 10%, maar te doen. Halverwege drinken we koffie op een bankje en worden aangesproken door een oude man. Hij ratelt lekker op zijn Italiaans, en als we aangeven het niet te begrijpen, gaat hij vrolijk door. Nu alweer jammer dat Martien er niet bij is, zij spreekt namelijk redelijk wat italiaans.
We klimmen verder tot Póggio alla Croce (prachtig al die Italiaanse namen), van waar we een mooi uitzicht hebben op het dal van de Arno. Het is helaas te heiig om mooie foto's te maken. Bovendien komt het op een foto nooit zo mooi over als wat je zelf ziet. Dan dalen we af tot in Figline Valdarno. Door het dal is wat minder, logisch, want hier ligt het stedelijk gebied. Vlak voordat we aan de andere kant van het dal weer omhoog gaan, zien we een aantal bergen met okergeel gesteente, Balze genaamd. Apart, zomaar een paar tussen alle andere. Wel loopt er nog een tunneltje doorheen tijdens de beklimming naar Castelfranco. Ook weer een leuk oud plaatsje met toegangspoort. Helaas de markt is net afgelopen en zoals overal is er dan op het middaguur niets te doen, siësta! Omdat de hongerklop toch heeft toegeslagen, zoeken we gewoon weer een bankje, op een pleintje onder de bomen.

Het laatste stuk van vandaag loopt hier boven het dal over de Strada di Setteponti, zevenbruggenweg. Kennelijk een oude Etruskische weg. Het gaat wat op en af, wat soms vermoeiender is dan een lange beklimming. Het is inmiddels ook weer 30 graden, en wederom zijn we toch weer wat verbrand. Maar het is er wel mooi, je fietst constant tussen de olijfbomen en wijnranken. Het campinkje van vandaag ligt in Paterna, ook bij een wijn- en olijfboer. De 3 heren hebben er al hun kamp opgeslagen, en wij doen dat een paar meter lager. Het is hier super rustig, verder niemand te bekennen. Maar wel dus weer dat schitterende uitzicht. Er is een kleine badkamer, lekker de ruimte alles bij elkaar. Geen gedoe met waar laat ik mijn kleren en handdoek. Als de boerin later even langskomt, vraag ik haar hoe dat nou gaat met die olijfbomen. Je ziet geen olijven? Nee logisch dus, de bloemen zetten zich nu juist om in piepkleine vruchtjes. De oogst is pas in november. Ze hebben hier 7 ha druivenranken, 4 ha olijfbomen en nog 4 ha groenten, waar ze dagelijks mee naar de biologische markt gaan. Veel handwerk hier voor 5 personen. Want de pluk gaat ook handmatig en ze maken wijn en olijfolie. Dan is het weer jammer dat je op de fiets niets extra's mee kunt nemen.

Een nadeel van routes langs deze dorpjes is het gebrek aan supermarktjes. En hier is niets te krijgen, ook geen brood morgenvroeg. Dus Henk fietst nog 12 km extra om wat boodschappen te halen, in een dorp waar we net doorheen gefietst zijn!
We eten in het bovengelegen restaurant en kletsen later bij de tent wat na met de heren. We weten inmiddels dat het twee broers en een zwager zijn, de broers heten Jos en Noud, en ze komen uit Tilburg. Dit is hun tweede fiets reis, een paar jaar geleden zijn ze naar Santiago de Compostella gefietst. Vrijdag komen hun vrouwen in Rome aan voor een gezamenlijk lang weekend. Toch iedere keer weer leuk om andere verhalen te horen.

 

21 juni Paterna - Citta di Castello 85 km


's Ochtends al heel vroeg kraait de haan! Heerlijk dat platteland (nou ja plat...). We slapen nog uit tot 6.45 uur en pakken weer in. Een lange etappe vandaag met een steile beklimming. We raken er bijna aan gewend, haha. Om van de camping weer aan de weg te komen is al heel wat, omhoog op een kiezelweg. Het is in eerste instantie een vervolg van gisteren, lekker op gang komen. Na 20 km voor het eerst omhoog om een dorpje op een heuvel heen. Het is een klein opwarmertje. In Capalona vinden we een bankje tegen een kerkje. Lekker koffie met een croissantje van het naastgelegen barretje. Die zie je hier heel veel, een gewone bakker is lastiger te vinden. Men gaat hier ook vaak naar toe om te ontbijten, soms gewoon staand aan de bar. Is blijkbaar goedkoper dan gaan zitten! Maar het is er wel gezellig.

Goed gevuld zijn we klaar voor het grote werk. Een beklimming van ruim 5 km 4 tot 11 %. Helaas meer 11 dan minder, dus best zwoegen. In de laagste versnelling in slakkengang naar boven. In een dorpje ziet Henk kans om een stukje aan een traktor met kar te gaan hangen, ja zeg! Ik krijg wel wat drinken aangeboden van een bewoner. Men vindt het toch altijd wel knap wat je doet. Of gekkenwerk! En telkens als we denken er te zijn, komt er nog wat. Ook in de afdaling worden we soms nog even verrast. Hier trouwens geen open landschap, maar veel ruiger, bossen, veel mooi geel bloeiende brem, zelfs wilde orchideeën! En aparte bijna blauwe rotsen.
Als we eindelijk echt afdalen passeren we nog Anghiari, een prachtig gelegen middeleeuws dorpje tegen een heuvel.

Eenmaal beneden begint Henk zijn fiets te rammelen. Uhh?? Dan blijkt het kleinste tandwiel vóór nog maar aan één van de vier boutjes te bungelen. De rest is er de afgelopen dagen kennelijk door het slechte wegdek uitgerammeld. Maar goed, hij hangt er nog aan, hij kan weliswaar met herrie nog door fietsen. Het is wel een probleem, want zulke boutjes moet je bij een fietsenmaker halen en morgen is het zondag. En vanmiddag zijn er al veel winkels dicht. We zullen zien.
Het dal van de Tiber is ook vrij saai hier. Wel aan weerszijden de mooie heuvels, en hier verbouwen ze veel zonnebloemen en tabaksplanten. Weer heel wat anders.
Om 16.00 uur fietsen we Citta binnen en gaan op zoek naar een supermarkt, liever geen herhaling van gisteren. We rijden eigenlijk verkeerd, maar als we dan door een smal straatje komen, wat denk je, een piepkleine fietsenmaker! En nog open ook. En nog de goede boutjes ook. Henk kan ze er meteen opzetten. Klaar, en dat voor 2 euro! Dat heeft zo moeten zijn.
De camping ligt ook hier weer hoog boven de stad (La Montesca) dus nogmaals klimmen. Gelukkig de goede weg genomen, de 3 heren namen de verkeerde en kwamen in de problemen met 17%. De camping ziet er goed verzorgd uit, veel schaduw, zwembad, ruime vlakke plek, dus ja hier blijven we morgen een dagje extra. Tegenover ons zit een grote groep midden twintigers gezellig bij elkaar, er wordt voetbal gekeken, en na een tijdje wordt er een vuurtje gemaakt voor de bbq. De tafels worden netjes gedekt, en na een poosje wordt de groep steeds groter. Naarmate de avond vordert, neemt de gezelligheid ook toe, met de nodige glazen wijn. Ok, het is wat luidruchtig, maar het blijft allemaal heel netjes. En van het ene op het andere moment, nou ja zoiets want wij liggen er al in, is het stil!


22 juni Citta di Castello


We zijn al 4 weken onderweg! Over een week zien we de meiden weer in Rome! Fantastisch en jammer tegelijk, want dan zit de reis er op. En het is nog elke dag bijzonder. Maar ook vermoeiend, dus deze laatste week even rustig aan, beetje vakantie houden, want die tijd hebben we. Morgen fietsen we naar Assisi, waar we ook een dagje extra blijven.
Vandaag echt een beetje uitgeslapen, op ons gemakkie ontbijten, wasje draaien, koffie met wat lekkers..... Henk kijkt de fietsen weer eens na, en ik heb alle tijd om het blog bij te werken. En daar ben ik de hele dag zoet mee.Vier dagen terugkijken is veel, ook al heb ik veel opgeschreven. Dadelijk naar de bar, daar is wifi en bier, wat mailtjes versturen en proberen wat foto's hierbij te krijgen. Inmiddels komen er alweer wat fietsers binnen. Straks hier eten en dan zit er een heerlijk dagje op. Het is prachtig weer en dat belooft het voorlopig te blijven. Dus ja, met dat vakantie gevoel zit het wel goed.